lepiej byloby isc spac, tak po prostu

Chciałoby się czasem powiedziec:wszystko jest dobrze,w pore i na miejscu

Poczuc ta swobode, brak obaw gdy wyraza się siebie

Nie bac się przeszłości, przyszłości, tęsknot i pragnien

Co zrobic gdy przy każdej nowej mysli pojawia się jakies „ale…”

Wszystko musi być dokladnie przemyślane, nie ma już miejsca na spontaniczne ryzyko,beztroske,nawet naiwność

Przeciez wszystko się układa. Skad niepokoj? Obawa o co? Strach przed czym?