| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Siostra- depresja- dzis pozno, ciemno, ledwo doniosłam do domu, spi
Kuzyn-schizofrenia- potrzebuje mnie, jade w niedziele, może pomoge, mam nadzieje
Ojciec- znerwicowany- drze się (mysle:blagam, nie krzycz)- milcze
Wiktoria-radosc, spokoj, odpoczynek. dziekuje
czy moje zycie jest radosne?-tak! i juz
Ech….i znowu zaczyna się DZIAC… oby nie za długo, oby nie tak intensywnie, nie bez możliwości problemu rozwiązania… byle by sil starczylo, żeby to wszystko wytrzymac. Wystarczy troszke wiary…? Być może… Wstac, wyprostowac się, zakasac rękawy… silne spojrzenie, oczy patrzące przed siebie, z nadzieja…. Nie patrzec jak będzie się szlo, gdzie się dojdzie, po co, tylko po prostu tam isc…. Nagle, spontanicznie, beztrosko rzec by się chcialo… niestety to nie dla mnie…. Trzeba być tym, który wie, na którym polegac można, o którego się oprzec, pozostac i czekac żeby reszta dołączyła, pociągnąć za soba, pokazac to, co piekne, to co w swiecie warte spostrzeżenia… Sposób- znaleźć go, poznac, przemyśleć, opanowac. Odpocząć…. Tylko odpocząć, by nie wykończyć się w polowie drogi… Marzenia, nadzieje, checi… skad wziąć i jak przekazac… znowu poszperac we wlasnym ja… mam nadzieje, ze długo rozgrzebywac mysli nie będę…
Dzis dzien kolejny- tak opisac mogę, taki jak każdy inny, z tym, ze z większym krokiem nastal…. Nic się nie zmienilo, jedynie utwierdzenie w świadomości, ze moja choc niewielka „dorosłość” pozwala na to, karze (każe?), by…. Wlasnie… by robic wszystko, by być wszedzie, patrzec i widziec, boje się… (no, ale wszamalam dzis tyyyle ptasiego mleczka, ze wszystko wydaje się prostsze)…J
I także tym razem to nie czas, by pomyśleć o sobie…ehhh…
Poza tym, chce mi się spac, a nie mogę, łoj, nosz ….co by tu wymyślićJ
I po studniowce, to oznacza, ze najwyższy czas się zaczac uczyc?…o o..ups. ehhh co zrobic, na zdrowie mi wyjdzieJ
No, ale rzecz w tym, ze swietnie było, mimo iż nie w swojej skorze, to zabawa przedniaJ Normalnie to nie bajan, a kto inny tam wyskakac się miał okazjeJhaha no pieknie. Wkoncu mi się znudzilo mowienie „no spojrz, przypatrz się dobrze, to ja baran”J buahaha Wam mowie, nie spodziewałam się. Do 2 stopy w czyms dziwnym i niemiłosiernie bolały, ale ze sprytna ze mnie dziewczynka to sobie glany przytargalamJa kiecka dluga to się nikt nie zorientowalJ no i teraz nie musiałam się zwijac jak ktos przydepnął (czyt.naskoczyl),bo ludzi tyle, ze nie było gdzie palca wcisnąć na parkiecieJ jeszcze nigdy nie widziałam, żeby, gdy tylko zespol wyjdzie na scene, wszyscy na raz z miejsc i do zabawyJ no swietnieJ ahh i jeszcze cos, normalnie piosenke z dedykacja od klasy dostalamJna urodzinki, ech nie szkodzi, ze troszke się pospieszyli, ale i tak sa kochaniJ normalnie mnie zaskoczyli. A piosenka jaka? A bo ja wiem, nie orientuje się w takich kregach twórczości polskiej piosenki, ale szlo jakos: „bo bez ciebie nie ma nic, cos tam cos tam jeśli tylko chcesz”JNo po prostu było bardzo przyjemnie, troszke mnie denerwowala czyjas natarczywość, ale szczerość i stanowczość wszystko załatwiły, mam nadzieje, ze się na mnie nie obrazilJ Jednym słowem- wieczor bardzo udany a i spalo się przyjemnie pozniej.
A i tak tęskno bylo
Odwiozłam mame na dworzec…. Wyjechala… coz… ech… jakos tak ciezko… Z chwil należy korzystac, a ja ciegle mam wrazenie, ze było mnie dla Niej za malo… Teraz tylko schowac Jej kapcie, włożyć do szafeczki szcoteczke, poukładać reszte ubran i zaczac przyzwyczajac się na nowo…
no i w domku, nareszcieJ było ciezko, krwawo, malo bezpiecznie-Sylwester to calkiem interesujaca sprawa, ale jak wiadomo nic zlego mi się stac nie moglo i nie staloJ
Podroz powrotna 6 godzinna z 2 i pol godzinnym opóźnieniem (trzeba było marznac na dworcu wrrrrr!!!!!) jakos mi się daje chyba powoli we znaki, ale twarda ze mnie sztuka, o 5 i tak pobudka, to rozwazam, czy w ogole się dzis klascJ no pieknie…..
Poza tym…. Jakos tu dziwnie…chyba powoli pekam i tylko czekac az się rozsypie… oczywiście wszystko będę robic, by za wygrana nie dac, ale…ogromniaste problemy sercowe, zbliżający się termin wyjazdu mamy, schizofrenia,…itd…... To wszystko zaczyna mnie przerastac…spada na mnie,a ja powoli nie daje rady…. nie mam jak się zajac soba, szkola, niczym,nie mozna myslec o problemach wlasnych, bo juz na to miejsca nie ma…Chyba zaczynam rozumiec, ze za duzo chce dac z siebie…albo jestem za slaba, albo niewystarczająco silna (to wbrew pozorom nie to samoJ )….czy tak jest, ze się z gory zaklada, ze nie można myśleć tylko o sobie, zakładając ze inni maja gorzej i trzeba, chce się im pomoc…?...a to się uzalamJ… ojojoj…. Nieładnie, zaczynam bredzic, a to już normalneJ Jednym, krotkim „zaczynam bredzic” powróciłam do względnej normalnościJ a to ze mnie spryciula, no pieknie. A teraz pochwale się czyms bardzo brzydkim, znaczy, aj zaraz, już mowie. Jak wiadomo jutro, znaczy za jakies 3 godz. Jade do Wrocławia, zawsze było: w celu nauczenia się czegos nowego i nie powiem, ja to wprost uwielbiam, ale dzis sobie zrobie przerwe, wolne, luzy, czy jak to nazwac, po prostu nie pojde.o! polaze, tam zerkne, tu popatrze i będzie ok.:) wycieczka krajoznawcza. No dobra, to pewnie podchodzi pod lenistwo, ale już postanowioneJ
Ah i powiem Wam wszystkim jeszcze, ze Cuda istniejaJ tylko patrzec az będą namacalneJ